martes, 27 de marzo de 2018

Campionato Baloncesto Baiona 2018


O 24 e 25 de marzo de este 2018 celebrouse o XII campionato de baloncesto de Baiona. Se queredes saber máis disto tan só tendes que visitar a súa páxina do Facebook na que so tendes que buscar no Google : Club Baloncesto Baiona-Inicio|Facebook e ahí tenderedes todo.

jueves, 15 de marzo de 2018

Usha


TÍTULO:Usha
AUTOR/A:María Reimóndez
ILUSTRADOR/A:Iván Sende
COLECCIÓN:Merlín
EDITORIAL:Xerais
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Este libro trata de unha nena chamada Uxía, ou Usha para os amigos. Esta ten unha nai que traballa nunha ONG, e ten que ir dande Galicia ata a India
8 que é onde traballa a mai). Pero esta vez van a ten que ir a Galicia tan só unha vez cada dous anos . Logo, do pai non se sabe nada. Uxía no seu caderno conta como é a vida alá. As relixións, o colexio, as casas, a comunicación etc. Alí, de vez en cando, ocorren imprevistos, e as cousas fanse máis difíciles. Moito máis difíciles.

A protagonista é Usha, unha nena moi agradable, amigable, amable, empática e sentimental. O seu defecto é que non sabe defenderse soa da xente que se burla dela, e ten que axudala sempre a súa amiga Lakshmi ou o seu amigo, que por certo lle gusta, Deepak. Pero bó, se supón que para iso están  os amigos. Gústame moito Usha porque é moi boa amiga; os amigo deféndena e ela a cambio dálles moito cariño

A historia ocorre na India nun pobo normal e corrente do país. Aquí as casas son pequenas ; teñen unha ou dúas habitacíons: un baño e unha cociña. É un lugar seco, aínda que teñen algún que outra árbore, e hai bastante fauna. O problema é que os tipos de animais que hai son cousas así coma serpes e  máis cousas dese estilo.

O libro gustoume  moito, e ademáis , como todos os capítulos son moi curtos e os rematas rápido, pensas-Vou ler outro que non me leva nada. e así no seguinte, e no seguinte , e no seguinte así a ta que te acabas o libro nun plis plas. É difícil escoller unha parte favorita, porque non é un libro de risa fantástico con fináis felices, se non que é un libro coma máis duro, pero se teño que elixir unha parte favorita, é o final, porque é a mai é unha muller que xa non lle quedan máis metiras por contar e descubrimos a verdade de todo.

Neste libro non é que teña nin un final felliz nin infeliz, é quq simplemante non pecha a historia por comleto, se non que odeixa para que tí fagas o teu propio final coma tí prefeiras, ou para que compres a seguinte parte se e que hai. Se tivese que cmbiar algunha cousa sería calquera cousa menos o final porque lle pega moito.


Intercambio con un ingles


TITULO: Intercambio con un inglés
AUTOR:Christine Nostlinger
ILUSTRADOR:Gerardo Amechazurra
COLECCIÓN:Camaleón
EDITORIAL:Planeta & Oxford

Este libro nos cuenta la historia de un niño, que ultimamente no saca buenas notas en inglés,así que la madre, que es muy exigente, decide traer a un niño de inglaterra a casa durante seis semanas, para mejorar su pronunciación, que es su principal problema. Pero el verdadero problema es que el niño al que invitaron ocasionaba muchos conflictos y alteraba a toda la familia.

Los protagonistas son los dos niños;Waldi y Jasper. Waldi(o Edwald) es un niño de muy buen comportamieto,muy buenas notas,menos en inglés, claro, y muy educado. Por el contrario, Jasper, es un niño respondón, maleducado y que siempre busca problemas. Ninguno me gustó mas que el otro. Por un lado Waldi es buen niño y me transmite tranquilidad, pero es que también me río mucho con lo que hace Jasper.

La historia ocurre en la casa de la familia de Waldi,que vive con Sybille,su hermana,con sus padres y estas seis semanas con Jasper,aún que salen de casa mas de una vez,como por ejemplo mi favorito fuéel parque de atracciones.

Este libro me ha encantado,ha sido un libro muy entretenido y bonito,y, además , tiene un poco de todo. Tengo que admitir que al final me emocioné. Mi parte favorita fue el último día, el 29/8 no porque Jasper se fuera, si no por lo que hizo con lo de las maletas y piedras que tanto él amaba. Creo que en el fondo Jasper no era tan mal niño.

Con este libro aprendí que no se puede juzgar a la gente sin saber su situación, su vida o el ambiente que tiene en casa o en cualquier lado ya que todo esto puede influír en la persona y en su forma de ser por eso hay que dar dos oportunidades a la gente.